مناطق نفتخيز جنوب به عنوان زادگاه صنعت نفت در ايران، پس از حفر اولين چاه نفتي خاورميانه در مسجدسليمان در سال 1287 هجري شمسي تاكنون، كانون تحول و توسعه فناوري‌هاي جديد به منظور استخراج و توليد نفت و گاز بوده است.
مناطق نفتخيز جنوب تا قبل از پيروزي انقلاب اسلامي توسط دو شركت خاص خدمات نفت ايران مشهور به اسكو و شركت خدمات غيرصنعتي اداره مي‌شد. پس از انقلاب و آغاز جنگ تحميلي مديريت مناطق نفتخيز در شركت ملي نفت ايران تشكيل شد و راهبري عمليات توليد از اين مناطق را بر عهده گرفت. اين مديريت پس از جنگ تحميلي به مديريت توليد مناطق خشكي تغيير نام داد و حوزه فعاليت آن كل كشور را در بر گرفت. سرانجام در سال 1379 با توجه به سياست‌ها و برنامه‌هاي وزارت نفت مبني بر ايجاد تغيير و تحول در نحوه اداره فعاليت‌ها ساختار سازماني مناطق نفتخيز جنوب مورد بررسي قرار گرفت وشركت ملي مناطق نفتخيز جنوب شامل يك ستاد مركزي و نه شركت فرعي شكل گرفت. اين شركت با بيش از 50 ميدان هيدروكربوري بزرگ و كوچك در محدوده‌اي به وسعت افزون بر 400 هزار كيلومتر مربع از استان بوشهر تا شمال خوزستان حدود 80 درصد نفت خام كشور را توليد مي‌كند. در اين قلمرو وسيع نفتي ميدانهاي بزرگي همچون اهواز آسماري، گچساران، مارون، كرنج و پارسي قرار دارند.
مناطق نفتخيز جنوب تا قبل از پيروزي انقلاب اسلامي توسط دو شركت خاص خدمات نفت ايران مشهور به اسكو و شركت خدمات غيرصنعتي اداره مي‌شد. پس از انقلاب و آغاز جنگ تحميلي مديريت مناطق نفتخيز در شركت ملي نفت ايران تشكيل شد و راهبري عمليات توليد از اين مناطق را بر عهده گرفت. اين مديريت پس از جنگ تحميلي به مديريت توليد مناطق خشكي تغيير نام داد و حوزه فعاليت آن كل كشور را در بر گرفت. سرانجام در سال 1379 با توجه به سياست‌ها و برنامه‌هاي وزارت نفت مبني بر ايجاد تغيير و تحول در نحوه اداره فعاليت‌ها ساختار سازماني مناطق نفتخيز جنوب مورد بررسي قرار گرفت وشركت ملي مناطق نفتخيز جنوب شامل يك ستاد مركزي و نه شركت فرعي شكل گرفت. اين شركت با بيش از 50 ميدان هيدروكربوري بزرگ و كوچك در محدوده‌اي به وسعت افزون بر 400 هزار كيلومتر مربع از استان بوشهر تا شمال خوزستان حدود 80 درصد نفت خام كشور را توليد مي‌كند. در اين قلمرو وسيع نفتي ميدانهاي بزرگي همچون اهواز آسماري، گچساران، مارون، كرنج و پارسي قرار دارند.
